FOOD & BEVERAGE

III – 1 Special Promotions

III – 2 Menus

III – 3 Restaurant Operations

III – 4 Lounge Entertainment

III – 5 Inventories

III – 6 Beverage Policy Statement

III – 7 Banquet Operations

III – 8 Beverage Prices/Happy Hour

III – 9 Complimentary Food

III – 10 Security F&B

III – 11 Food Storage

III – 12 Advance Deposit Policy

III – 13 Payment of Service Charges

III – 14 Accounting In-House Outlet Charges

III – 15 ServSafe Certification

ADDITIONALL KNOWLEDGE--

Hotel မွာျဖစ္ေစ၊ Restaurant မွာ ျဖစ္ေစ မည္သည့္ Kitchen မွာျဖစ္ေစ အစားအေသာက္ႏွင့္ ပတ္သက္လွ်င္ သပ္ရပ္သန္႔ရွင္းၿပီး၊ ပ်က္စီးဆံုး႐ႈံးမႈနည္းေအာင္
ထိန္းသိမ္းလုပ္ကိုင္ၾကရမွာျဖစ္တယ္။ ဒါမွ က်န္းမာေရးႏွင့္ ညီၫြတ္၊ အာဟာရျပည့္ဝၿပီး ကုန္က်စရိတ္ေတြလည္း သက္သာမႈရွိမွာျဖစ္တယ္။
ေလ့လာရတာလြယ္ကူေအာင္ အၾကမ္းမ်ဥ္း အသီးအရြက္ (Vegetables)၊ အသားငါး (Meat)၊ ကုန္ေျခာက္ႏွင့္ စည္သြတ္ဘူး (Dry Food & Tin) ဆိုၿပီး ခဲြျခားလိုက္မယ္။

၁။ အသီးအရြက္မ်ား ။ ။ ေစ်းကျပန္လာၿပီဆိုတာနဲ႔ အရည္အေသြးေကာင္းရဲ႕ လား၊ မွန္ကန္မႈရွိရဲ႕လား စစ္ေဆးပါ။ ၿပီးလွ်င္ ေရေဆးသန္႔စင္ၿပီး ေရစစ္ထားပါ။ ၿပီးလွ်င္ ဃ့ငူူနမ ထဲမွ စီစဥ္က်နစြာ သိမ္းပါ။ ပလတ္စတစ္ဖိုင္ေတြနဲ႔ ပတ္သင့္တာပတ္ပါ။ ဘူးေတြ ထဲ ထည့္သင့္တာထည့္ပါ။ အရမ္းေအးလွ်င္ အသီးအရြက္ေတြ ေရခဲကိုက္တတ္ၿပီး အေအးဓာတ္လိုလွ်င္လည္း အရြက္ေတြ ဝါသြားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အပူခ်ိန္ကို (5 ံC - 10 ံC) အတြင္း ထားသင့္ပါတယ္။ Standard အေနႏွင့္ကေတာ့ 7 ံC ထားၾကပါတယ္။ မည္သည့္ ပစၥည္းေတြျဖစ္ေစ၊ ပထမေရာက္တာ အရင္သံုးရမည္။ (FIFO) First in First Out ဆိုတဲ့ စနစ္ကို သံုးရပါမယ္။ အသီးအရြက္ေတြကို Miseen' Place (ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈ) အတြက္ ႀကိဳတင္လွီးျဖတ္ထားတာေတြကို ဘူးေလးေတြႏွင့္ထည့္ ၿပီး သီးသန္႔သိမ္းထားေပးရမည္။ လိုအပ္တဲ့အခါ ယူသံုးလို႔လြယ္ၿပီေပါ့။

၂။ အသားငါးေတြကို ေစ်းကဝယ္ၿပီး ေရာက္လာတာနဲ႔ အျပင္မွာ ၾကာၾကာမထား ပါႏွင့္ စစ္ေဆးလက္ခံၿပီးရင္ သန္႔ရွင္းေအာင္ ေဆးေၾကာကိုင္တြယ္ၿပီး Protion လုပ္ထား ပါ။ အျပင္မွာ ၾကာသြားလွ်င္ Colour ေျပာင္းၿပီး အနံ႔ဆိုးေတြ ထြက္လာတတ္ပါတယ္။ Portion ေတြ လုပ္ၿပီးလွ်င္ ပလတ္စတစ္ႏွင့္ ပါကင္ပိတ္ၿပီး Date ေတြ အမည္ေတြ ေရးထားပါ။ ၿပီးလွ်င္ သူ႔အကန္႔ႏွင့္သူ (-18 မွ -23 ံC) Freezer ၾကားေအးတဲ့ထဲမွာ စီထည့္ပါ။ ဒီလိုပလတ္စတစ္အိတ္ပိတ္ထားေတာ့ ရနံ႔ဆိုးေတြ သက္သာသလို အသားထဲမွာပါတဲ့ ေသြးဓာတ္၊ ေရဓာတ္ေတြကလည္း ဆံုး႐ႈံးမႈနည္းမွာျဖစ္ၿပီး ေရရွည္ခံမွာျဖစ္တယ္။ ဒီလို အသားေတြကိုင္ၿပီးသြားလွ်င္ လက္ကို ေသခ်ာစြာ ေဆးဖို႔မေမ့ပါနဲ႔ဦး။

၃။ ကုန္ေျခာက္ႏွင့္ စည္သြတ္ဘူးေတြကို Store ထဲမွာ Room Temperature ႏွင့္ သိမ္း ထားပါ။ Room temperature ကို (20 ံC မွ 25 ံC) ၾကားလို႔ သတ္မွတ္ပါတယ္။ စံတစ္ခုအေနနဲ႔ကေတာ့ 23 ံC သတ္မွတ္ပါတယ္။ အခန္းအပူခ်ိန္မ်ားေနလွ်င္ အင္းဆက္ ပိုးေတြမ်ားလာတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ပိုးဟပ္ (Cockroach) ေတြပါ။ သူတို႔ဟာ ေပါက္ ဖြားမႈႏႈန္းလည္း အရမ္းျမန္ေတာ့ ရွင္းလင္းရတာ အခက္ေတြ႕တာေပါ့။ ကုန္ေျခာက္ေတြ ထားဖို႔ စင္ေတြထိုးထားရပါမယ္။ နံရံႏွင့္လည္း မကပ္မိေအာင္၊ ၾကမ္းျပင္ႏွင့္လည္း မနီး ေအာင္ႏွင့္ မ်က္ႏွာက်က္ႏွင့္လည္း ခြာၿပီးထားရပါတယ္။ ပစၥည္းေတြကို သူ႔အကန္႔ႏွင့္သူ စီၿပီးထားရပါမယ္။ သြင္းတဲ့ပစၥည္းအေရအတြက္ေတြႏွင့္ ထုတ္တဲ့ပစၥည္း အေရအတြက္ ဘယ္ေလာက္က်န္တယ္ဆိုတာကို စာရင္းျပဳစုထားရမယ္။ ပုလင္းေတြ၊ သံဘူးေတြႏွင့္ ဗူးေတြမွာ အဓိကသတိထားရမွာက Expire Date ကို ၾကည့္ၿပီး သံုးရပါ မယ္။ Date ေက်ာ္ သြားလွ်င္ေတာ့ မသံုးပါႏွင့္ေတာ့။
အသားငါးေတြ Freezer ထဲထည့္လွ်င္ သတိထားရမွာက ေသြးေတြ ယိုစိမ့္မႈမရွိ ေအာင္ အနံ႔အသက္မ်ား မထြက္ေအာင္ သူ႔အကန္႔ႏွင့္သူ လံုၿခံဳစြာ Platic ပိတ္၍သိမ္း ဆည္းရပါမယ္။ လုပ္ငန္းေသးေသးမွာျဖစ္ေစ၊ မိမိအိမ္မွာျဖစ္ေစ၊ ေရခဲေသတၱာလံုေလာက္ မႈမရွိပါက ပံုထဲမွ ျပထားသလိုပဲ အဆင့္ေလးေတြအလိုက္ အားလံုးထည့္လိုက္ရပါတယ္။ ေအာက္ဆံုးအဆင့္မွာ Poultry ၊ ၾကက္၊ ငွက္၊ ဘဲ စတာေတြထည့္မယ္။ ဒါထက္ အေပၚက Ground Meat (ႀကိတ္ေခ်ထားေသာအသား) ေတြထားမယ္။ ဒါရဲ႕အေပၚက ေတာ့ Beef & Pork (ဝက္ႏွင့္အမဲသား) စတာေတြထားမယ္။ ဒါရဲ႕အေပၚကေတာ့ Fish/Seafood (ငါး၊ ပင္လယ္သတၱဝါ) ေတြ ထားရမွာေပါ့။ ဒီအေပၚဆင့္ကိုမွ Fruit/ Vegetables (အသီးအႏွံ၊ အသီးရြက္) ေတြ ထားရပါမယ္။ အေပၚဆံုးအဆင့္မွာမွ Prepared Foods (ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားေသာ အစားအစာ) ေတြ ထားရပါမယ္။

လက္အိတ္ (Gloves) ေတြဟာ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွ မရွိမျဖစ္ အရမ္းအေရးပါပါတယ္။ က်က္ၿပီးသား အစားအစာေတြကို လက္ႏွင့္ တုိက္႐ိုက္ကိုင္လွ်င္ သန္႔ရွင္းမႈ မလံုေလာက္ လို႔ စားသံုးသူေတြကို ဒုကၡေပးပါတယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ဝမ္းေရာဂါအျဖစ္မ်ားပါတယ္။ အသုပ္ေတြလုပ္လွ်င္ လက္အိတ္မသံုးပါက Hygiene ႏွင့္ မညီပါဘူး။ မိမိလက္က  ဟိုကိုင္ဒီကိုင္ျဖစ္တတ္ေတာ့ သန္႔ရွင္းမႈအားနည္းပါတယ္။ ထည့္မည့္ပန္းကန္ ကိုလည္း ေသခ်ာစြာ ေဆးေၾကာသန္႔စင္ထားရမယ္။ လိုအပ္ပါက Kitchen Tissue ကို သံုးတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ ယင္နားတာေတြ မျဖစ္ေအာင္ သတိထားရသလို၊ ဆံပင္ေမႊး အမႈိက္စတာေတြ မဝင္ေအာင္လည္း သတိထားရပါမယ္။ အၾကမ္းအားျဖင့္ အပူစာ၊ အေအးစာ (၂) မ်ဳိးရွိပါသည္။ "Cold Food Must be Served Cold" အေအးစာဆိုတာ ေအးေအးေလးေကြၽးရပါမည္လို႔ ခံယူၿပီး လုပ္ရပါမည္။ အေအးစာေတြကို 5 ံC အေအး ေပးထားရင္ ေလးနာရီအထိထားလို႔ ေကာင္းပါတယ္။ အပူစာကိုလည္း "Hot Food Must be Served Hot" အပူစာကို ပူပူေလးေကြၽးရပါမည္။ အပူစာကို 64 ံC အပူခံေပးထားလွ်င္ ႏွစ္နာရီအထိ မပ်က္စီးပဲ ေကာင္းပါတယ္။

က်က္ၿပီးသား အစားအစာ (Cooked Food) ႏွင့္ မက်က္ေသးတဲ့ အစားအစာ (Raw Food) ေတြကို နီးနီးကပ္ကပ္ မကိုင္တြယ္ရပါဘူး။ Raw Food ေတြကို ကိုင္တြယ္ လွီးျဖတ္ထားတဲ့ဓား ေဆးေၾကာၿပီးမွသာ အျခား Food ေတြကို ကိုင္ရပါမည္။ အသားထဲ က ပါလာတဲ့ ပိုးေတြဟာ ကူးေျပာင္းေပါက္ဖြားလို႔ပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ဓားေတြ Cutting Board ေတြကို ခဲြျခားသံုးဖို႔ လမ္းၫႊန္ထားတာေပါ့။ စဥ္းတီးတံုးေတြ ေဟာင္းၿပီး မႈိတက္ေနတာမ်ဳိး ေတြ မသံုးသင့္ပါဘူး။ အသားလန္ေနတာေတြဟာ Hygiene ကို အရမ္းထိခိုက္ေစပါ တယ္။ Utersil ေတြျဖစ္တဲ့ ဓားေတြ၊ ေယာက္ခ်ဳိေတြ၊ ပဲရြဲ႕ေနတာမ်ဳိးဆိုလည္း မသံုးသင့္ ေတာ့ပါဘူ။ အဲဒီပဲေနတဲ့ေနရာေတြမွာ ပိုးေတြ ခိုေအာင္းတတ္လို႔ပါ။

Microwave ဟာ အစားအစာေတြကို ျပန္ေႏြးတဲ့ေနရာမွာျဖစ္ေစ၊ ေရခဲေဖ်ာ္ (Thaw) လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ျဖစ္ေစ အရမ္းအေရးပါပါတယ္။ အခ်ိန္ကုန္သက္သာေစေတာ့ လူေတြက မ်ားမ်ားသံုးၾကတာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ အၿမဲတမ္း သန္႔ရွင္းေနဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။ ခဏခဏ သန္႔ရွင္းေရး လုပ္ေပးရမယ္။ ဒီလိုမလုပ္လွ်င္ အနံ႔အသက္ဆိုးေတြ ျဖစ္သြား တတ္ၿပီး ဗက္တီးရီးယားေတြ ေပါက္ဖြားတတ္လို႔ပါ။ အစားအစာေတြကို ဗက္တီးရီးယား ေတြ၊ အဆိပ္ (Toxic) ေတြ ဆိုးက်ဳိးသက္ေရာက္မႈက ကာကြယ္ဖို႔ အပူခ်ိန္ေလးေတြႏွင့္ ေလ့လာထားရပါမယ္။ 0 ံC ရဲ႕ ေအာက္က်ေအာင္ ေအးလွ်င္ ပိုးေတြမေပါက္ဖြားပဲ ရပ္ေန တယ္။ 5 ံC မွ 60 ံC ဟာ Danger Zone လို႔ေခၚပါတယ္။ ပိုးေတြ အရမ္းေပါက္ဖြားလို႔ ပါပဲ။ ေရွာင္ရပါမယ္။ 60 ံC ရဲ႕ အထက္ဆိုရင္ေတာ့ ဗက္တီးရီးယားေတြကို ေခ်ဖ်က္ဖို႔ အပူခ်ိန္ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒါေတြကို သတိထားရပါမယ္။

Cutting Board ကိုလည္း မွန္မွန္ကန္ကန္ သံုးမွ Hygiene ႏွင့္ ညီပါမယ္။
Cutting Board အနီ - ကဲြၽ၊ ႏြား၊ ေျခေလးေခ်ာင္းအသားစိမ္း (ြၽေတ ၾနေအ) ကို သံုးပါ။
Cutting Board အျပာ - ငါး၊ ပင္လယ္သတၱဝါ၊ အသားစိမ္းေတြကိုသံုးပါ။
Cutting Board အစိမ္း - ဆလတ္ရြက္၊ အသီးအရြက္မ်ဳိးစံုေတြကို သံုးရပါမယ္။
Cutting Board အဝါ - က်က္ၿပီးသား အသားငါးေတြကို လွီးျဖတ္လွ်င္ သံုးပါ။
Cutting Board အျဖဴ - ေပါင္မုန္႔၊ ဘာဂါ၊ Cheese စတာေတြသံုးပါ။
Cutting Board အညိဳ - ခ်က္ျပဳတ္မည္။ အသီးအရြက္၊ သစ္ဥသစ္ဖုေတြ အတြက္သံုးပါ။
ကဲ . . . ဒီလိုစည္းစနစ္ရွိစြာ သံုးစဲြမယ္ဆိုလွ်င္ Hygiene ႏွင့္ညီတဲ့ အစားအစာ ေတြလည္း ျဖစ္လာမွာေပါ့ဗ်ာ။

ရောင်းအားကျနေတဲ့စားသောက်ဆိုင်ကို 

ဘယ်လိုရောင်းအားတက်အောင်လုပ်မလဲ 

=====================

ဆိုင်တစ်ဆိုင်မှာ အဓိက အရေးကြီးတာဟာ 

ရောင်းအားပါပဲ 

ရောင်းအားတက်လာတာနဲ့အမျှ Overhead တွေ 

ကျပြီး ကိုယ့်အတွက်အမြတ်ကျန်ပါလိမ့်မယ် 

Overhead ဆိုတာက Fix ဖြစ်နေတဲ့ 

ကုန်ကျစရိတ်တွေဖြစ်ပါတယ် 

ဥပမာ ဆိုင်ခန်းခ ဝန်ထမ်းလခ အခွန်အခ 

စသည်ဖြင့်ပေါ့ 

ရောင်းအားကျတာနဲ့ အမျှ ဆိုင်ရှင်ပေါ်ကို 

ဒီဝန်ထုတ်ဝန်ပိုးက ပိလာပါလိမ့်မယ် 

ဆိုင်ရောင်းအား တက်ဖို့ အခြေခံအကျဆုံး 

အချက်သူံးချက်က 

1. Food Quality 

2. Menu Setup 

3. Service တို့ဖြစ်ပါတယ် 

ဒီနေရာမှာတော့ ကျနော့ ကိုယ်တွေ့ တွေထဲကနေ 

သိမှတ်မိသမျှကိုဖလှယ်မှာဖြစ်တာကြောင့် 

အကျဉ်းရုံးပဲပြောပါမယ် 

တကယ်က ပြောရင်အကျယ်ကြီးဖြစ်နေမှာပါ 

ဆိုတော့ ပထမဆုံး Food Quality 

စားသောက်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဟာ အပြင်အဆင်

ဘယ်လောက်ကောင်းနေနေ 

Marketing Plan ကြီး ဘယ်လောက်လန်ပြန်နေနေ 

ကိုယ့်ရဲ့ထုတ်ကုန်ဖြစ်တဲ့ 

အစားအသောက်အရည်အသွေးမကောင်းရင် 

အောင်မြင်မှုကိူ ကြာရှည်ထိန်းသိမ်းနိုင်ခြင်းမရှိပါဘူး 

Food Quality ဆိုတဲ့နေရာမှာ 

အရေးအကြီးဆုံး ပုဂ္ဂိုလ်က Chef ပါပဲ 

ကျနော်တို့ ဆိုင်ရှင်တွေက တခါတခါ Chef အတွက်

ပိုက်ဆံကုန်ခံရမှာကို သိပ်နှမြောတတ်တယ် 

အကုန်အကျနည်းအောင် စျေးသက်သာတဲ့ 

Chef တွေကို လိုက်ရှာတတ်ကြတယ် 

တကယ်က ကိုယ့်တဆိုင်လုံးရဲ့ 

အသက်သွေးကြောထဲက တစ်ခုကို ကိုင်မယ့် 

သူဟာ လစာကောင်းကောင်း ပေးထားသင့်ပါတယ် 

ဒါမှလည်း အရည်အချင်းပြည့်ဝတဲ့ စားဖိုမှူး သို့မဟုတ် 

Kitchen Manager တစ်ယောက်ကို 

ပိုင်ဆိုင်နိုင်မှာဖြစ်ပါတယ် 

Chef ကောင်းကောင်း ဘယ်လိုရှာမလဲ 

ဒီအရည်အချင်းသုံးချက်နဲ့ ကိုက်ညီတဲ့ Chef ကိုရှာဖွေပါ 

တစ် လက်ဆိပ်ရှိပြီး လက်ရာမှန်တဲ့သူ 

နှစ် အလေအလွင့် ကို အနည်းဆုံးဖြစ်စေသူ 

သုံး ဆိုင်ကို ကိုယ်ဆိုင်လို သဘောထားတဲ့သူမျိုးကိုရှာပါ 

ဒါမျိုး ရှာရခက်မယ်လို့ထင်ပေမယ့် ဆိုင်ရှင်ဘက်က 

တုန့်ပြန်မှုနဲ့လည်း အများကြီး သက်ဆိုင်နေတတ်ပါတယ် 

ကျနော်က တော့ အမြဲ အစမ်းခန့်ကာလ သတ်မှတ်ပြီး 

သာမာန်လစာရဲ့ သုံးပုံနှစ်ပုံပေးပြီး တစ်လအစမ်းခန့်လေ့

ရှိပါတယ် 

တစ်လအတွင်း မှာ မျက်စိဒေါက်ကြည့်ပြီး 

ကြိုက်ရင်အလုပ်ဆက်ခန့်ပြီး 

မကြိုက်ရင်မကြိုက်ကြောင်း ပြောပြပြီး လမ်းခွဲပါတယ် 

အရည် အချင်းကောင်းတဲ့ Chef တွေဟာ 

ဥပမာ ဟင်းပွဲအသစ် သိူ့မဟုတ် Today Special လို

ဟာမျိုး အတွက် အမြဲစဉ်းစားနေတတ်တယ် 

ဒါပေမယ့် ထုတ်လာတဲ့ဟင်းပွဲကလည်း 

item အသစ်တွေဝယ်စရာမလိုပဲ ဆိုင်မှာ 

လူစားနည်းနေတဲ့ အသားငါးကိုပဲ 

အသစ်ဖြစ်အောင်ပြုပြင် ပြင်ဆင်ပြီး 

အထူး ဟင်းလျာဖြစ်အောင်လုပ်ပေးတတ်တယ် 

Menu ကို အမြဲ ပြောင်းလဲဖို့ စိတ်ကူးနေတယ် 

ဘယ်ဟင်းပွဲက ရောင်းရတယ် 

ဘယ်ဟင်းပွဲကတော့ မထွက်ဘူးဆိုတာကို 

စနစ်တကျ ယူထားတတ်တယ် 

စသည်ဖြင့် ကြည့်ရှုနိုင်ပါတယ် 

Chef ပြီးရင် ဒုတိယက စျေးဝယ်တဲ့ source ပဲ 

တတ်နိုင်သမျှ ရေခဲရိုက်အသားကိုရှောင်ပါ 

ဆိုင်မှာလည်း အများကြီးစျေးပေါလို့ ဝယ်ပြီး 

လှောင်ပြီး ခဲထားတာမျိုးကိုရှောင်ပါ 

အသားကောင်းကောင်း 

ဟင်းသီးဟင်းရွက် လှလှကောင်းကောင်းကို ရွေးသုံးပါ 

တန်ရာတန်ကြေးကို ယူပါ 

Quality ကောင်းတဲ့ ဟင်းတစ်ပွဲကို စားသုံးသူက

တကယ်ပေးပြီး စားတတ်ပါတယ် 

စျေးပေါတိုင်းရောင်းအားတက်တာမဟုတ်ပါ 

ကိုယ်ပေးတာနဲ့ စားရတာနဲ့တန်ရင် Customer က 

လာတာပါပဲ 

ဆိုတော့ ကိုယ်နဲ့ အတူ Grow Together ဖြစ်မယ့် 

Chef ကိူရွာပါ 

ပစ္စည်းကို စျေးပေါတာထက်တန်ပြီးကောင်းတဲ့

ပစ္စည်းမျိုးကို သုံးပါ 

Quality မပြည့်မှီဘူးဆို မနှမြောနဲ့လွှင့်ပစ်ပါ

နံပါတ်နှစ် Menu Setup 

ဒီနေရာမှာ လည်း Chef ကအရေးကြီးသလို 

ကိုယ်တိုင်ဦးဆောင်နေတဲ့ဆိုင်ရှင်ကလည်း 

သိပ်အရေးကြီးပါတယ်

ကိုယ့်ဆိုင်ရဲ့ trend ကိုကိုယ်သိရမယ် 

ဥပမာ 

တရုတ်အစားအစာဆိုပြီး မြန်မာထမင်းဟင်းတွေတွဲ

မရောင်းရဘူး တွဲချင်ယိုးဒယားစာမျိုး တွဲလို့ရတယ် 

ချစ်တီးထမင်းဆိုင်ဆိုပြီး 

သဘောင်္သီးထာင်းခေတ်စားလို့ဆိုပြီး 

တွဲရောင်းလို့မရဘူး 

Customer က ကိုယ့်ဆိုင်ရဲ့ specialize ဖြစ်တာကို 

ခေါင်းထဲဆွဲနေဖို့လိုတယ် 

ဆိုတော့ Menu Setup လုပ်တဲ့အခါ 

ပထမဆုံးက ကိုယ်ဆိုင်ကဘာပုံစံသွားမလဲဆိုတာကို

ရွေးချယ်ရမယ် 

ပြီးရင် ကိုယ့် Chef က 

ဘာတွေတကယ်ကောင်းတာလဲဆိုတာကိုသိရမယ် 

ဒါမှ အကောင်းဆုံးအရသာကို ပေးနိုင်မှာဖြစ်တယ်

ဒုတိယအနေနဲ့မှာ 

Menu ဟာ ပြွတ်သိပ်ကြပ်ညပ်နေဖို့မလိုဘူး 

Customer ကိုခေါင်းရှုပ်အောင်မလုပ်ရဘူး 

မကောင်းလိုက်ကောင်းလိုက် ဟင်းပွဲတစ်ရာထက်

တကယ်ကောင်းတဲ့ ဟင်းဆယ်ပွဲပဲပါတဲ့ Menu က 

ပိုပြီး effective ဖြစ်တယ်

ဒုတိယပိုင်း 

Menu setup မှာ 

အပိုင်းပိုင်းခွဲခြားထားရမယ် 

ပုံမှန်စားသောက်ဆိုင်တစ်ခုရဲ့ Menu တွေကတော့ 

ဒီပုံစံလာတယ်

Breakfast 

Appetizer 

House Special 

Main Course 

Soup

Vegetables and salads

Drinks 

Dessert 

ဆိုပြီး အဆင့်ဆင့်သွားပေးရတယ် 

Appetizer ဆိုတာက 

အစာပြေ အမြည်း စာလေးတွေကိုခေါ်တာဖြစ်ပြီ 

House special ကတော့ 

ကိုယ့်ဆိုင်ရဲ့ best seller item တွေကိုဆိုလိုတယ် 

Menu setup မှာလျို့ဝှက်ချက်ကတော့ 

Customer ကို ခဏစောင့်နေရတုန်းမှာ 

အဆင့်ဆင့် စားနိုင်အောင်စီစဉ်ပေးတာပါပဲ 

ဟင်းပွဲကြီးတွေမှာထားတုန်းမှာ 

Appetizer Menu တွေကို ရှေ့ထုတ်ပေးတာဟာ 

စောင့်နေရင်း အစာပြေစားဖို့ပါ 

အဲ့ဒီထဲမှာ ကိုယ်က item တစ်ခုကို 

ရောင်းချင်တယ်ဆိုရင် 

တခြား item အသစ်တစ်ခုကို ထုတ်ပြီး 

စျေးခပ်မြင့်မြင့်တင်ထားပြီး ယှဉ်ပြထားရတယ် 

ဒါမှ ကိုယ်ရောင်းချင်တဲ့ item ကို 

ကိုယ်ရောင်းချင်တဲ့စျေးနဲ့ ရောင်းထွက်မှာဖြစ်တယ် 

နောက်ပြီး menu ကစာအုပ်လိုမဟုတ်ပဲ 

ကတ်ပြားလိုက်ကြီးဆိုရင် 

ကတ်ပြားရဲ့ ညာဘက်အပေါ်ဆုံးဒေါင့်ကွက်ဟာ 

လူကြည့်အများဆုံး အကွက်ဖြစ်တာကြောင့် 

စျေးကြီးပြီး ကိုယ့်အတွက်လည်းကျန်မယ့် 

ဟင်းပွဲမျိုးတွေက်ုဖော်ပြထားသင့်တယ်

ဘယ်ဘက်ထောင့် အောက်ဆုံးကွက်ဟာ 

လူကြည့်အနည်းဆုံးဖြစ်တာကြောင့်

သိပ်အားမပါလှတဲ့ 

လက်ဘက်ရည်ကော်ဖီဆိုတာမျိုးကို ထားသင့်တယ်

တခြားပြောစရာတွေအများကြီးပါပဲ 

အဲ့တော့ 

ဟင်းပွဲနည်းနည်းနဲ့ စနစ်တကျစီစဉ်ထားတဲ့ 

Menu ဟာ ပုံနေဘလပွနဲ့ လုပ်ထားတဲ့ Menuထက် 

ပို effective ဖြစ်တယ်ဆိုတာသိကြရမယ် 

ကိုယ့်chef ကို Menu ကို 

သုံးလ သို့မဟုတ်ခြောက်လမှာ 

တစ်ခါ Renew ပြန်လုပ်ဖို့ ပြောရမယ် 

နောက်ဆုံး ပြောစရာအများဆုံး နဲ့ အကျယ်ဆုံး 

အပိုင်းကတော့ 

Service ပဲ 

စားပွဲထိုးတွေကို အရည်အချင်းပြည့်အောင် 

အလုပ်ကိုလေးစားတတ်အောင် သင်ကြားပေးရမယ် 

၁ Menu ကို သိရှိနားလည်အောင် သင်ပေးတာမျိုး 

၂ ယူနီဖောင်းကို အကုန်အကျခံပြီး ကောင်းအောင်

ဆင်ပေးတာမျိုး 

၃ Bonus ကို တစ်ဦးချင်းစီမယူစေပဲ မျှမျှတတခွဲဝေ

ပေးတာမျိုး 

၄ နေ့စဉ် Briefings ပေးတာမျိုး လုပ်ကြရမယ် 

Menu ထဲကအစားအသောက်တွေကို ချက်ပြီး 

စားပွဲထိုးတွေကိုပါမြည်းခိုင်းပါ 

ဒါမှ သူက Customer တွေကို 

ပြန်ပြောပြတတ်မှာဖြစ်တယ် 

ဘာလေးကတော့စားကောင်းတယ် 

ဘယ်လိုလေးတွဲစားရင်လိုက်ဖက်တယ်ဆိုတာမျိုး 

ပြောပြတတ်လာပါလိမ့်မယ် 

Customer ကလည်း 

အဲ့ဒီလိုဂရုစိုက်ခံရတာကိုကြိုက်ပါတယ် 

ယူနီဖောင်း 

အလုပ်တစ်ခု မှာ အဲ့အလုပ်ပေါ်ကို 

ဂုဏ်ယူစေလောက်တဲ့ ယူနီဖောင်းဟာ 

အမြဲလိုအပ်တယ် 

စမတ်ကျကျ ချုပ်လုပ်ပေးထားတဲ့ 

ယူနီဖောင်းနဲ့စားပွဲထိုးဟာ ပေတီပေစုတ်မဝတ်ရဲဘူး 

ကိုယ့်ဆိုင်လည်း ဂုဏ်မငယ်ဘူး 

ထို့အတူ စားသုံးသူကိုယ်တိုင်လည်း 

စိတ်သန့်တယ်လေ

နောက်တစ်ခုကတော့ Unity ပေါ့ 

အဲ့လိုစည်းလုံးတဲ့စိတ်ကလေးလည်းဖြစ်သွားစေတယ်

ဒါဟာ ဆိုင်ရဲ့ image တစ်ခုပဲ 

Bonus

စားပွဲထိုးတွေအချင်းချင်းသွေးကွဲကြတာက 

Tip ရတယ်မရဘူးကစတာပဲ 

အဲ့ဒီကနေစားပွဲလုကိုင်တာ သူ့စားပွဲဆို 

ငါကဝင်မကူဘူးဆိုပြီး 

Team work ပ်က္စီးတာဟာ အဲ့ဒီကစတာပဲ 

မန်နေဂျာကို သေချာပြောပြီး tip ကို Tip Jar တစ်ခု

လုပ်ထားပြီးစုထားပါ ပြီးလို့ လကုန်ရင်

အားလုံးအညီအမျှခွဲယူပါ

Briefing မှာလည်းထည့်ပြော ပါ 

ဒီလိုလုပ်တာဟာ ညီညွတ်စေချင်လို့ 

ဒီ tip ဟာ 

သူတစ်ယောက်တည်းကောင်းလို့မဟုတ်ဘူး 

အားလုံး က ဘေးက ပံ့ပိုးလုပ်ကိုင်နေလို့ 

ရတာဖြစ်တယ်ဆိုတာနားလည်အောင်ပြောပါ 

Team work မိမိချိတ်ဆက်နိုင်အောင် 

ကိုယ်က တည့်မတ်ပေးပါ

Briefing 

ဒါဟာ အရေးကြီးတဲ့ထဲပါပါတယ်

တစ်ချို့ကလည်း Briefing ဆိုတာ တန်းစီပြီး 

ဆူရတယ်လို့ထင်တယ် 

မဟုတ်ပါဘူး 

Briefing ဆိုတာ တစ်ရက်စာ 

အဆင်ပြေမှုမပြေမှုတွေကို ပြောဆ်ုတိုင်ပင်တာ

ချီးမွမ်းသင့်တာ ကိုချီးမွမ်းတာ 

ဆုံးမသင့်တာကို နားဝင်အောင်ဆုံးမတာဖြစ်ပြီး 

လုပ်ကိုလုပ်ရမယ့်အရာတွေကို 

နေ့စဉ်နားဝင်အောင်ရိုက်သွင်းတာသာဖြစ်တယ်

Briefing ပေးတဲ့ဆိုင်နဲ့ မပေးတဲ့ဆိုင်ဟာ 

အကျိူးသက်ရောက်မှုသိပ်ကွာတယ် 

ပြီးတော့ ဒီအချိန်ဟာ စာပွဲထိုးအားလုံးနဲ့ ကိုယ်နဲ့ရဲ့ 

တစ်ခုတည်းသော မပျက်သင့်တဲ့ communication ပဲ

ပြီးတော့ အရေးအကြီးဆုံး က kitchen ရော 

အရှေ့ service ရောကို သင့်လျော်သော Bonus 

ခံစားခွင့်ကိုပြောပြထားပါ 

ပြောပြရင်း တကယ်ထိရောက်ရင်လည်း 

တကယ်ပေးပါ ဒါအရေးအကြီးဆုံးပါပဲ 

ဝန်ထမ်းဟာဝန်ထမ်းဆိုပေမယ့် 

ကိုယ်နဲ့ Grow together ဖြစ်အောင်ဆွဲဆောင်ပါ 

ဒါကိုယ့်အရည်အချင်းပါပဲ

ပြောရင်တော့ အကျယ်ကြီးပါ ဒါပေမယ့် 

ဒီအနှစ်ချုပ်အချက်ကလေးတွေ ပြင်ဆင်နိုင်မယ်ဆို 

သင့်ဆိုင်ဟာ ရောင်းအားသိသိသာသာ 

တက်လာပါလိမ့်မယ် 

😊😊